Sowa w Gminie Obrowo

Na zlecenie Gminy Obrowo firma ECO-PRYZMAT przeprowadziła inwentaryzacje ornitologiczno – chiropterologiczne dla planowanych prac termomodernizacyjnych budynków. W wyniku przeprowadzonych badań na jednym z obiektów stwierdzono gniazdowanie sowy płomykówki Tyto alba. Obecnie rozmieszczenie par lęgowych sów w województwie kujawsko-pomorskim jest słabo poznane. Odkryte podczas badań miejsce lęgowe Tyto alba w Gminie Obrowo jest istotne ze względu na trend spadkowy płomykówki, a także ze względu na fakt, że sowa wybrała na lęg budynek o przeznaczeniu niesakralnym. Tyto alba występuje na obszarze całej Polski z wyjątkiem dużych kompleksów leśnych oraz wysokich gór, jednakże jej liczebność na niżu jest niewielka, a nawet w wielu okolicach jest gatunkiem ginącym. Według BirdLife International liczebność płomykówki w Europie oszacowano na 100 000 do 200 000 par oraz zaklasyfikowano ją do „declining” tzn. zmniejszająca liczebność, natomiast w Polsce jej liczba wynosi od 1000 do 2000 par. Tyto alba w naszym kraju jest objęta ochroną ścisłą i wymaga ochrony czynnej.

Płomykówka jest sową o średnich rozmiarach (długość ciała wynosi od 33 do 39 cm, rozpiętość skrzydeł od 86 do 96 cm, masa ciała od 280 do 450 g) jest większa od pójdźki, jednakże mniejsza od puszczyka. Charakterystyczne dla tej sowy jest jej upierzenie, a dokładnie szaro-brązowy płaszcz ozdobiony w białe plamki przypominające kształtem płomyki świec, dzięki którym sowa ta zawdzięcza swoją polską nazwę. 

Płomykówka silnie związana jest z siedliskami ludzkimi, gdzie gniazda najczęściej zakłada w wieżach kościołów, a także w stodołach, otworach wentylacyjnych bloków oraz stodołach.

Tyto alba osiąga dojrzałość płciową już po pierwszym roku życia, a jej okres lęgowy rozpoczyna się w marcu, a może trwać do końca września. Sowa ta nie buduje gniazda, a jaja (od 4 do 8 sztuk) są składane bezpośrednio na ziemi (podłodze).

Biorąc pod uwagę jej niezwykły wygląd, a także pożyteczność (jedna sowa może codziennie zjeść około 3 gryzoni, a nawet odnotowano przypadek upolowania przez płomykówkę 36 osobników gryzoni  jak np.  myszy, norniki, nornice) należy chronić ten gatunek poprzez zapewnienie odpowiednich siedlisk stanowiących ich bazę pokarmową, a także lęgową.

Autorzy opracowania:
Stefan Kowalkowski
Marta Kowalkowska

Literatura:

• Marchowski D., 2015. Ptaki Polski. Wydawnictwo SBM, Warszawa.
• Mrowiec J.,  2014. Sowy. Grupa Wydawnicza Foksal sp. z o.o., Warszawa.
• Radziszewski M., Matysiak M., 2015. Ilustrowana Encyklopedia Ptaków Polski. PWN, Warszawa.
• Sikora A., Rohde Z., Gromadzki M., Neubauer G & Chylarecki P. 2007. Atlas rozmieszczenia ptaków lęgowych Polski 1985-2004. Bogucki Wydawnictwo Naukowe, Poznań.
• Tabor A., 2013. Sowy Polski. KRUK Jolanta Tabor.
• Tomiałojć L., Stawarczyk T., 2003. Awifauna Polski. Rozmieszczenie, liczebność i zmiany. PTPP Pro Natura, Wrocław.
• www.sowy.fwie.eco.pl